در این پژوهش، رابطۀ نسبت بدهی، اندازه و هزینۀ سرمایۀ شرکت با محافظه کاری از نوع مشروط و غیرمشروط در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است. برای سنجش محافظه‌کاری مشروط، از الگوی احمد و دولمان (2007) و محافظه‌کاری غیرمشروط، از الگوی بیور و رایان (2000) استفاده شده است. برای بررسی این رابطه، تعداد 91 شرکت در طی سال‌های 1383 الی 1390 انتخاب گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق داده‌های پانل و با استفاده از الگوی اثرات ثابت انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد بین نسبت بدهی و محافظه‌کاری در هر دو نوع مشروط و غیرمشروط رابطۀ مثبت و معناداری وجود دارد که مؤید این فرضیه است که قراردادهای بدهی یکی از مهم‌ترین منابع تقاضا برای محافظه‌کاری به شمار می‌روند. رابطۀ معنادار منفی اندازۀ شرکت تنها در الگوی محافظه کاری غیرمشروط مورد تأیید قرار گرفت. بنابراین، امکان اظهارنظر صریح در خصوص پذیرش یا عدم پذیرش وجود رابطۀ معنادار میان اندازۀ شرکت و میزان محافظه کاری وجود ندارد و رابطۀ معناداری میان هزینۀ سرمایه با هر دو نوع محافظه کاری مشاهده نشد.
شهبازی, مجید, & مشایخی, بیتا. (1393). بررسی رابطۀ نسبت بدهی، اندازه و هزینۀ سرمایۀ شرکت
با محافظه کاری مشروط و غیر مشروط. مجله دانش حسابداری, 5(16), 33-54. doi: 10.22103/jak.2014.660
MLA
مجید شهبازی; بیتا مشایخی. "بررسی رابطۀ نسبت بدهی، اندازه و هزینۀ سرمایۀ شرکت
با محافظه کاری مشروط و غیر مشروط". مجله دانش حسابداری, 5, 16, 1393, 33-54. doi: 10.22103/jak.2014.660
HARVARD
شهبازی, مجید, مشایخی, بیتا. (1393). 'بررسی رابطۀ نسبت بدهی، اندازه و هزینۀ سرمایۀ شرکت
با محافظه کاری مشروط و غیر مشروط', مجله دانش حسابداری, 5(16), pp. 33-54. doi: 10.22103/jak.2014.660
VANCOUVER
شهبازی, مجید, مشایخی, بیتا. بررسی رابطۀ نسبت بدهی، اندازه و هزینۀ سرمایۀ شرکت
با محافظه کاری مشروط و غیر مشروط. مجله دانش حسابداری, 1393; 5(16): 33-54. doi: 10.22103/jak.2014.660
)
