1
خیابان برشنورد کوی حسینی پناه کوچه شهید ابراهیمیان بن بست دوم ساختمان عسلک
2
گروه حسابداری، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه آزاد، رشت، ایران
3
دانشگاه آزاد اسلامی رشت
10.22103/jak.2024.22564.3992
چکیده
چکیده
هدف: رتبه‌های اعتباری به دلیل تأثیر آن‌ها بر ارزش‌گذاری سهام و هزینه‌های نظارتی و قراردادی (مزایای) مرتبط با تغییر رتبه اعتباری برای شرکت مهم است؛ بنابراین، مدیران انگیزه‌ای برای حفظ یا دستیابی به رتبه اعتباری مطلوب از طریق تأثیرگذاری بر ادراک سازمان‌های رتبه‌بندی در مورد اعتبار شرکت دارند. بدین ترتیب هدف این پژوهش بررسی رتبه اعتباری شرکت‌ها با تمرکز بر عوامل مدیریتی است.
روش: داده‌های 90 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار ایران، طی سال‌های 1391 تا 1401 و جمعاً 990 گزارش صورت‌های مالی سالانه، یادداشت‌های توضیحی و گزارش فعالیت‌های هیئت‌مدیره به مجمع سالانه صاحبان سهام مورداستفاده قرار گرفت. فرضیه‌ها به روش رگرسیون چندگانه مبتنی بر داده‌های ترکیبی استفاده‌شده است.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که عوامل مدیریتی (افشای اختیاری، توانایی مدیران و محافظه‌کاری) بر رتبه اعتباری تأثیر مثبت و معناداری دارند.
نتیجه‌گیری: افزایش افشای اختیاری مدیران ممکن است در پی انگیزه‌های فرصت‌طلبانه جهت کسب رتبه اعتباری مطلوب باشد. افزایش محافظه‌کاری، کاهش رفتار فرصت‌طلبانه مدیر و کاهش ریسک نکول را در پی خواهد داشت. بنابراین شرکت‌های با سطوح بالاتر محافظه‌کاری، با رتبه اعتباری بالاتر، به‌واسطه هزینه پایین‌تر بدهی، پاداش دریافت می‌کنند. سازمان‌های رتبه‌بندی احتمالاً توانایی مدیران را با توجه به تمایل مدیران با توانایی بالاتر برای ارائه نتایج عملکرد محدودتر در آینده، به‌عنوان سیگنالی از ریسک پایین‌تر نکول در نظر می‌گیرند.
)